Rafał Wargocki
Dietetyk
Insulinooporność
Ostatnio miałem przyjemność uczestniczyć na II Warszawskiej konferencji Dietetyki Klinicznej. Tematem przewodnim była insulinooporność (IO), z którą coraz częściej można się spotkać w gabinecie dietetyka. Postaram się pomóc zrozumieć Wam podstawy tej choroby.
Co to jest insulina i gdzie jest wydzielana?
Insulina jest hormonem peptydowym, składającym się z 51 aminokwasów, wydzielanym przez trzustkę z komórek β wysp trzustkowych Langerhansa w odpowiedzi na glukozę i aminokwasy spożywane podczas posiłku. Insulina jest głównym hormonem regulacyjnym w utrzymaniu homeostazy glukozy, a także bierze udział w procesach anabolicznych, w tym we wzroście i rozwoju tkanek.
Co to jest insulinooporność?
Insulinoporność jest to stan zwiększonej oporności tkanek (mięśnie, wątroba) na działanie insuliny, co w konsekwencji powoduje podwyższone stężenie insuliny. Insulinooporność (IO) upośledza zdolność komórek mięśniowych do pobierania i przechowywania glukozy i triglicerydów, powodując wzrost ich poziomu we krwi.
Jak zdiagnozować insulinooporność?
Najprostszym rozwiązaniem jest zbadanie stężenia insuliny oraz glukozy na czczo i weryfikacja wyników obliczając HOMA-IR. W celu dalszej diagnostyki wykonuje się test OGTT ( test obciążenia glukozą ).
Aktywność fizyczna przy IO oraz cukrzycy typ 2?
Przy cukrzycy typ 2 oraz towarzyszącej jej IO, aktywność fizyczna jest kluczową sprawą do poprawy stanu zdrowia. Ćwiczenia aerobowe zwiększają wrażliwość na insulinę, a trening oporowy może poprawić wychwyt glukozy we krwi, poprzez zwiększenie masy mięśniowej za pomocą transportera glukozy ,,GLUT4”. Mechanizmy ekspresji wydają się być synergistyczne co oznacza że warto łączyć oba rodzaje wysiłków fizycznych.
Dieta u osób ze zdiagnozowaną insulinoopornością.
Dieta powinna powinna bazować na produktach pełnoziarnistych z ograniczeniem cukrów prostych do 10% potrzeb energetycznych. Należy zwrócić szczególną uwagę na produkty o wysokim indeksie glikemicznym zastępując je produktami o niskim indeksie ( IG <55%). Jak pokazują badania wyższe spożycie białka roślinnego obniżało ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 o około 20%-35%, dlatego zachęcam do korzystania z tego typu produktów. Samo białko w ilości 20-25% wartości energetycznej diety obniżało masę ciała oraz tkanki tłuszczowej, jednak osobiście przystał bym przy wartościach 15-20% z racji niekorzystnych efektów dla funkcjonowania nerek.
Źródła:
https://www-1sciencedirect-1com-100000a3u068b.han.bg.sggw.p…
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4129661/#R148
https://www-1sciencedirect-1com-100000a3u08ca.han.bg.sggw.p…
https://www-1sciencedirect-1com-100000a3u068b.han.bg.sggw.p…